|  | 
         
          | Een houten huis: 
 Verleden weekend zijn we naar de bank geweest en er is ons verteld 
            dat we een huis kunnen kopen. Wij zijn nu iets langer dan 1 jaar in 
            Canada en onze volgende stap is een huisje kopen.
 Het lijkt een logische stap, maar geen gemakkelijke. Er is veel waar 
            je rekening mee moet houden! Waar, hoe hoog mag de hypotheek zijn, 
            verzekeringen, nieuw of oud. En de laatste jaren is real estate in 
            Canada enorm in prijs gestegen. Vooral aan de westkust waar wij dus 
            wonen; het duurste van Canada.
 
 
 Grappig is dat 90% procent van alle huizen van hout zijn. Wel heel 
            goed geisoleerd, want dat kunnen ze wel hier. Denk vooral aan de koude 
            provincies. Wat ook wel leuk is om te vermelden is dat in elk huis 
            waar je ook terecht komt, koop of huur, er altijd vloerbedekking is, 
            luxaflex/lamellen/rolgordijnen, supergrote koelkasten en fornuizen. 
            En er is ook vaak een afwasmachine, wasmachine en droger beschikbaar. 
            Veel huizen hebben twee of meer badkamers en die zien er in elk huis 
            het zelfde uit. Wel fijn als je gasten hebt. In het toilet staat wel 
            5 liter water; bijna tot rand. Waarom weet ik niet. Misschien omdat 
            het hier boven zeeniveau is.
 
 Kortom; er is weer een spannende tijd aangebroken. We zien er naar 
            uit om eindelijk in ons eigen huisje te betrekken. Beetje kleinburgelijk, 
            maar een goede investering voor de toekomst.
 
 |  |  | 
        
          | Ook 
            huiselijk :-) 
 
 
  
              Ik heb ook best huiselijk nieuws. Soort van. Bijvoorbeeld dat 
                Thomas inmiddels wel eens kookt voor mij. Echt!En dan niet van die gewone dingen, nee. Gepofte aardappels, en 
                wijngaardslakken enzo.
 Slakken had ik dus nog nooit gegeten. Niet nieuwsgierig genoeg 
                denk ik. Ze smaakten wel trouwens al vind ik het wel een hoop 
                gepeuter voor je één hap binnen hebt.
 
 
   
 Maar ik klaag niet natuurlijk. Ik vind het allang mooi dat hij 
                met verwennerijtjes aankomt. En om het allemaal af te maken wast 
                hij naderhand nog af ook. Ha!
 Soms moet ik daar ineens heel erg aan wennen. Dat hij volwassen 
                is en over een poosje ook wel uit zal vliegen.
 
   
 Maar nu nog even niet.
 
 |  
 |