 |
twee puttertjes, zaadjes te pikken. Een beetje schrikachtig en als
er een merel aan komt scheren vliegen ze op, als aan een draadje met
elkaar verbonden. Daar zitten ze al weer, de bruine bolletjes zwiepen
heen en weer door hun gewicht.
Arie
A. Pieters
Vanachter het raam, kopje thee boterhammetje met hagelslag volgen
we elk beweginkje van het koppeltje. Ja eerst wisten we nog niet dat
het Puttertjes waren maar ze zagen er zo ongewoon uit dat de ‘dieren
en plantengids voor onderweg’ al snel op tafel kwam.
Op de foto’s die we genomen hebben is met de beste wil geen vogeltje
te ontdekken maar ik zal ze niet meer vergeten. |
|
|
Als ik beestjes wil zien moet ik naar de dierentuin. Alleen zit ik
dan niet achter het raam maar zij.
Ik vertrouw dat glas volledig. Druk mijn neus zowat tegen de ruit
om nog beter te kijken.
Wat er ook achter zit. Al weet ik niet precies waarom ik de bidsprinkhaan
mooi vind en die andere me doen rillen. Is het de hoeveelheid? Ongetwijfeld,
maar ook het krioelen is in hoge mate afschuwwekkend. Eigenlijk is
het een megasprinkhaan bestaande uit honderden friemelende lijfjes.
Toen ik foto's aan het maken was stond er een man achter me hartgrondig
te griezelen.
Ow, vreselijk vond ie het. Hij werd er bijna kwaad om. Maar wel blijven
staan hè. Ik heb echt lol van mijn abonnement.
|
|
|
