zeg ook 's wat
nah, la maar…..
Als de webloggert een reactie weblogt in plaats van een weblogstukkie, moeten de reageerderts dan vandaag het weblogstukkie schrijven?
Wie begint!
Oke, Wie begint.
Kom op, Wie! :)
Oh, dat heb ik zó vaak. Enorme verhalen typen in het venster en dan denken: nee toch niet. Maar minstens even erg vind ik het als ik iets typ in het venster, verzend en dan denk: waarom zei ik dat nou weer.
Alleen reageren als u zich daartoe geroepen voelt. Er wordt al zoveel gebabbeld, geleuterd, gezeurd en geouwehoerd in deze wereld. Waarom zou je de boel belasten met mededelingen, die je een seconde of wat later weer geneigd bent in te trekken? Zoals zovaak: bij twijfel niet doen dus.
Reactie van: Mieghommel
JA!
Ach Mieghommel,leuteren is het plakband dat ons bij elkaar houdt als alle schroeven eruit vallen…
Ik vind het ook leuk als het wat heen en weer leutert. Gebeurt bij mij ook haast nooit, puu. Ik geef mensen vaak privé antwoord, dat helpt ook al niet. Is wel makkelijker, omdat ik de comments per e-mail binnenkrijg. Dan hoef ik niet helemaal naar mijn reageerding.
Ik vind ook dat Zeppo gelijk heeft: leuteren lijmt!
Persoonlijk ben ik erg content met elke reactie. En soms wordt het hier ronduit gezellig :-)
Reactie van: zeekomkommer
Euhhhh, nee, toch maar niet….
Hm… Puck van Puckspodium heeft er een weggooi knop voor.
Die brengt je naar een site met alle weggegooide comments:
http://commentsdump.antville.org
It is strange, this painless death. Like stepping through a door held politely open for him. It doesn’t seem right, somehow; a trivialization of the event. Death ought to be harder to achieve. Better to be hunted down, rooted out, hurting and bloody. Then death would come as a relief. It would be welcome. by online gambling
I’m done posting useless dribble about stuff that no one reads or reads and forgets the next day <a href= “http://1diamondrings.googlepages.com/”>gold rings </a> http://1diamondrings.googlepages.com/
Commenting is not available in this weblog entry.