1969 met door mijn moeder gemaakte gele overgooier (zo heetten die dingen toch?) 1965 op vankantie in Koningswinter blij met de feestelijke strooien hoed :-) 1967 vrijdagavond net uit bad en dan mocht je nog even op blijven voor chips en limonade (prik!) 1961 in de keuken bovenop het gasfornuis 1973  tussen theedoek en servet, zeiden ze dan, o dat haatte ik!
EN OOK
Kunst
8 weekly - cultuurhaard
Suds and Soda - notes on art
Trashlog - een opraper!
Artbbq - kunst op het net
Maanzicht - club van drie
Kunstbeeld - tijdschrift
Artnet - artdatabase
Meer - veel meer!
Onderwerpen
Post
.(JavaScript must be enabled to view this email address)



Een polaroid voor Zeppo.

Vroeger had ik ook een poes. Nou ja, een kater. Reebop was het liefste dikke witte katertje ooit. Net zo verlegen als ik en mijn absolute vriendje. Leek op een hond als het op trouw aankwam, maar heel erg op een poes waar het om het vinden van het lekkerste plekje in huis ging: Luid spinnend bij mij in bed. Natuurlijk :-)

Na een tijdje kwamen er meer katten in huis, afdankertjes die nergens anders heen konden. Zoals daar was Kees, een vondeling, die volgens mij de deur uit was gezet wegens gezagsproblemen. Als ze moest piesen ging ze netjes op de bak. Tot zover niks aan de hand. Behalve dan dat ze haar kont erbuiten stak en je gedecideerd aan keek terwijl ze ernaast piste.
Of Jofie, de kat van de buurvrouw die op een dag verdween om nooit meer terug te komen. Die buurvrouw dan hè. Jofie bleef. Het was een brutale gozer. Deed zelf de deuren open als hij ergens heen wilde en vrat de versgekookte vis uit de pan terwijl die nog kokend heet was. Verder koeioneerde hij de anderen.
En dan was er nog Punkey. De kat met het afhankelijkheids-
syndroom. Bij alles wat ze deed leek ze te vragen of het goed was. Met zo’n klagelijk mieuwtje. Dat was nog de moeilijkste weet je. Tot in de wc achtervolgde ze je met haar gejeremiauw.
Al die poezen hebben het veld moeten ruimen toen mijn vriend allergisch bleek te zijn. Met pijn in het hart nam ik afscheid. Maar misschien was het maar goed ook. Ik was al aardig op weg om het jongste kattenvrouwtje (19!) ooit te worden.

Daarom ben ik er daarna (toen vriendje ook het veld geruimd had en ik wederom met pijn in het hart enzo) ook niet meer aan begonnen. Poezen horen bij de dingen die ik ga doen als ik oud word. Net als hoedjes dragen.


| Anneke | 29-10-2004 |



zeg ook 's wat



‘k kan niet wachten tot je oud wordt;-)
vooral die hoedjes!

ik overweeg shag roken
iedere dag een fles wijn drinken
veel hoedjes
en scheve rokjes met een randje onderrok er onder uit

nog maar 10000 nachtjes slapen

reebop is trouwens wel héél erg mooi

Reactie van: zeppo



‘s avonds jenever drinken met oude mannen
en keihard blufpokeren
en vet lachen om ordinaire moppen
in de kroeg op de hoek,

dat lijkt me ook wel leuk :-)

Reactie van: zeekomkommer



zoen

Reactie van: sas



SMS me t.z.t. dan kom ik ook een borrel halen :o)

Reactie van: Mirre



En dan moet je je haar zachtpaars verven en dingen met veel, heel veel bloemetjes erop kopen!
En elk bankje waar je langsloopt meteen inpikken.
Jaaaaaaaaa.

Reactie van: Joli(e)



Nooit beginnen aan vriendjes die allergisch voor katten zijn…

Reactie van: Ricky



Commenting is not available in this weblog entry.