1969 met door mijn moeder gemaakte gele overgooier (zo heetten die dingen toch?) 1965 op vankantie in Koningswinter blij met de feestelijke strooien hoed :-) 1967 vrijdagavond net uit bad en dan mocht je nog even op blijven voor chips en limonade (prik!) 1961 in de keuken bovenop het gasfornuis 1973  tussen theedoek en servet, zeiden ze dan, o dat haatte ik!
EN OOK
Kunst
8 weekly - cultuurhaard
Suds and Soda - notes on art
Trashlog - een opraper!
Artbbq - kunst op het net
Maanzicht - club van drie
Kunstbeeld - tijdschrift
Artnet - artdatabase
Meer - veel meer!
Onderwerpen
Post
.(JavaScript must be enabled to view this email address)



Wat doe jij ermee?

Ik vang ze altijd op want ik kan geen nee zeggen. Ik heb er zelfs ‘s maanden over gedaan om van mijn aardappelboer af te komen. Die heel lief is, maar wiens aardappelen niet te eten waren. En duur!
Had ik in een opwelling een abonnement op genomen. Dat heet geloof ik niet zo bij een aardappelboer, maar ja, als je eenmaal zo’n man aan de deur haalt kom je er net zo moeilijk vanaf als van De Volkskrant.
Het deed me denken aan vroeger. De aarpeleboer. Kwam elke week aan de deur en vulde dan twee gele emmers met eigenheimers. Twee ja, want wij waren met z’n achten thuis.
Het waren eigenlijk twee aardappelboeren, broers, en ze hadden altijd wel wat te kwekken. Ik vond dat wel gezellig. Heel anders dan de bierboer. Die kwam ook elke week al deed hij zijn drank gelukkig niet in gele emmers. Maar hij was wel een beetje humeurig, die man. Daar kon nou es geen lachje af. Terwijl wij toch flinke afnemers waren. Ik treed niet in detail, vanwege de eer van mijn familie, dat snap je, maar het was aardig wat. Reden genoeg voor die bierboer om zijn vriendelijkste glimlach op te zetten. Maar hij keek altijd even zuur.
Ja, nu zou ik dat wel op prijs stellen, een ondernemer zonder kruideniersglimlach, waar vind je die nog?

Maarre, waar was ik?
Oja. Die stokjes. Ik kreeg er twee deze keer. Van Webble en van Fraseologie. En als gezegd vang ik ze altijd op, want stokjes zijn lief. Alleen die vragen beantwoord ik nooit. Ik vind ze te stereotiep. Maar nu weten jullie wel dat wij vroeger een bierboer hadden plus twee aardappelbroers, nou das ook wat waard toch?


| Anneke | 02-02-2006 |



zeg ook 's wat



Frea, euh Frao, nee Fraseologie zegt ook eens wat: Ik vind stokjes ook lief. en het doorsturen is voor mij bijna leuker als het beantwoorden. Ik heb mijn pleziertje dus gehad en verwacht verder niets hoor!
Wél regelmatig een postje natuurlijk…
;-)

Reactie van: Fraseologie



Sjees, wat ben ik toch een sloddervos. Ik zal het even verbeteren :-)

Reactie van: zeekomkommer



Een aardappelboer (sorry, twee) en geen groenteboer? Die kwam ook bij ons, net als de bakker!

Reactie van: Petra



.. de melkboer kwam ook aan de deur met paard en wagen. en vulde met zo’n speciale ijzeren lepel de melkpan.

Reactie van: wies



Minstens zo interessant!!!

Reactie van: buitel



Wij hadden een eierenboer, die vroeg altijd zwierig aan mijn moeder terwijl hij de keukendeur openzwaaide: “Wenst u nog eiers?”

Reactie van: cockie



boeiend

Reactie van: de mopperpot



verse waar! ik heb verse waar!

Reactie van: hansb



Je hebt helemaal gelijk met je stokjes…:-)

Reactie van: Ellen



Wij hadden in de Hoek ook twee aareppelbroers. Misschien waren het wel dezelfde?
Ze lopen er nog steeds….

Reactie van: Cryptik



Niet te vergeten de petroleumboer/klompenboer, maar das wel lang geleden.

Reactie van: Rob



@ Rob,

Ach ja, die het olievat in de kolenkit kwam vullen. Had hij nou zo’n jutezak-muts? Of was dat nou de kolenboer?

Reactie van: zeekomkommer



Commenting is not available in this weblog entry.