<< Vriendin. | TERUG | Zondagse update >>

Ik hou van knopen.

Tot nu toe bleef het bij kijken. Maar nu wil ik ze ook hebben. En dan geen nieuwe van die moderne dure gevallen. Nee oude, liefst uit grootmoeders naaikist. Je weet wel zo’n houten ding dat zo ingenieus uitelkaar gevouwen kan worden.  Goh wat was ik daar vroeger van onder de indruk. En al die spulletjes die er dan in zaten. Vooral de knopen. Daar kon je uren mee zoet zijn.

Die voorliefde voor naaispullen is een beetje in het slop geraakt doordat ik bij vergissing op de huishoudschool terecht kwam. Daar moest je babypakjes naaien. En eten koken. En overhemden strijken. Mind you, ik was 11 toen ik in de eerste klas zat!

O, die naailessen van mevrouw Smallenbroek! Die maar niet begreep hoe een meisje zo slordig kon zijn. Wat een worstelingen waren dat met veel te kleine patroononderdeeltjes en veel te grote naaimachines.  Maanden deed je erover. Maanden. En als het dan eindelijk eens af was zag het eruit alsof het al tien jaar gedragen was. Door een heel gek formaat baby. En zij maar vitten. Nachtmerries had ik er van. En dan heb ik het nog niet eens over de kooklessen gehad. Moet je je voorstellen, dat je nooit hoger dan een 4 scoort voor je prakje met zuurkool en het dan zelf op moet eten! Je wist niet hoe je het weg moest krijgen. Rubberen speklapjes, aangebrande aardappels en de argusogen van juf Treebus in je nek. Je mocht eens wat weggooien.

Ik heb daar niet lang gezeten, net lang genoeg om een hartgrondige huishoudfobie te ontwikkelen. Koken kan ik nog steeds niet maar over mijn naaiaversie ben ik gelukkig heen nu. Nog iemand een knopendoos in de aanbieding?

| Anneke | 04-06-2005 |

zeg ook 's wat

oh vorige week bij de moeder van oppasengel
die had de naaidoos van haar oma gekregen na het overlijden van oma
met allerlei spulletjes erin
en bakjes

heerlijk!

Reactie van: zeppo

Mijn oma heeft nog een hele ouderwetse naaimand met verdiepinkjes..ze is overleden dus ik heb eigenlijk geen idee wat ermee gaat gebeuren. Zal es vragen.

Reactie van: Esther

Ik heb niet op de huishoudschool gezeten, maar het huishouden doen, is geen tweede natuur van me.

Reactie van: henriette

Het goeie nieuws is dat iedere doos kan promoveren tot knopendoos. Mijn moeder heeft het blik (gevuld met met koekjes of chocola) wat ze kreeg toen mijn vader de eerste keer officieel op bezoek kwam, ooit gebombardeerd tot knopendoos. Zal zo’n 45 jaar geleden zijn geweest. Ze knipt nog braaf overal de knopen af als kleren weggegooid worden, dus je kunt je voorstellen wat een verzameling er ondertussen in dat blik zit.
Geloof dat het een Droste-blik is. In ieder geval zit het naast knopen óók vol met herinneringen!

Reactie van: Irene

Ja hoor, knopen zat hier! Van allerhande oude mensen, dat krijg je als je naaien tot hobby verheft…;)

MA

Reactie van: MA

Ook mooi is het ding dat wij vroeger thuis hadden. Een poef op pootjes en de zitting was dan tevens deksel. Daaronder, dus in het binnenste van de poef zat de naaidoos.

Reactie van: Poulus

Komkommer:
Je maakt me helemaal in de war ...
‘Spinazie-academie’ ...
‘(mijn) Overgrootouders die in de founituren zaten’...
Kind (mijn) in de textiel !!!
en dan nog je ‘klei-objecten’...
Zo ... (voor mij)

Reactie van: berta

Pee-es:
Ik hou (ook) van knopen…

Reactie van: berta

Oeh, knopen :)

Mijn fascinatie is begonnen toen ik op mijn 16 een opdracht kreeg van school om een paraplu onder handen te nemen voor de opendeurdag (twas een kunstacademie). Ik heb toen een hele paraplu (samen met mijn moeder) bekleed met knopen. Ik denk dat ik ongeveer om en bij de 5000 knopen heb gebruikt.

Sindsdien verzamel ik knopen en naai ze ook overal op. Ik heb nog een hee vuilniszak vol liggen :)

Reactie van: jessie

Wow, Jessie!
Is die paraplu nog ergens te zien.
Heb je er een foto van?

*zeekomkommer likkebaart*

@ berta
Zo….(dichtbij en toch zo ver weg?)

@ MA
Ik raak er helemaal van in de war. Mijn moeder is al een poosje niet meer van deze aarde. Maar het zijn natuurlijk je initialen.

@ Esther
Ik ben heel benieuwd

Reactie van: zeekomkommer

Sinds een paar weken heb ik het naaien weer opgepakt en kom dus ook overal knopen tegen, maar kopen mag ik ze niet… Stof mag ik zelfs niet kopen van mezelf want ik heb nog stapels liggen, maar gelukkig wel een kast om alles bij elkaar te houden.
Een huishoudschool is dus geen garantie om een huisvrouw te worden?

Reactie van: artgrrl

Zullen de knopen een beetje de knikkers-voor-volwassenen zijn? Klein, mooi gekleurd en niet al te duur? Ik ben in fourniturenwinkeltjes doorgaans niet voor het knopenrek WEG te knuppelen. Dat heb ik met klittenband dus weer helemaaal niet…

Reactie van: helena

Klitteband, getver. Ik heb eens een jas gehad met klitteband. Ik dacht er wel mee te kunnen leven.
Maar het was Heel Stevig Klitteband. Mijn jas uitdoen leek meer op iets uiteenrijten. Je schrok je iedere keer weer dood.

Reactie van: zeekomkommer

Het kan ook anders lopen. Ik leg nog steeds elke naaimachine in de knoop en krijg dan steevast een woedeaanval. Mijn eigen machine heb ik laatst dus maar weggegeven.
Maar koken….  Mijn kookjuf doorspekte haar lessen met vermakelijke verhalen over de afschuwelijke juf die ze zelf had gehad. Dat was lachen, en ik kook nog steeds graag.

Reactie van: aargh

Oh ja, ik droom ook altijd nog van zo’n verdiepingen-naaidoos/-kastje. ‘k Heb er helaas geen kunnen erven van mijn oma’s (eentje had wel zo’n poef, maar die is kwijtgeraakt). Tot ik zo’n kastje kan bemachtigen bewaar ik de geërfde knopen van mijn oma’s - samen met mijn eigen knopenverzameling - in een blikje van Wilhelmina Pepermunt. En af en toe gooi ik het blikje leeg op een dienblad en dan liggen m’n kinderen er uren mee te spelen. Lang niet alle oude tijden zijn vervlogen!

Reactie van: ellen

Nee, de paraplu is ergens in de loop der jaren verdwenen en helaas, helaas, heb ik geen foto genomen. Misschien, als ik een heel hard zoek kan ik ‘m nog vinden (de plu), maar het kan net zo goed zijn dat de school ‘m heeft gehouden. Hij was dan ook héél mooi *kuch*

Reactie van: jessie

Nee,
geen knopendoos,
maar ik denk nog steeds dat ik je kan leren toveren met tomatenblikjes. Echt waar.

Reactie van: sas

Ow, Sas, laten we dat binnenkort eens doen. Als jouw drukke schema dat toelaat tenminste.
Maarre, je snapt nu wel waar het vandaan komt he?

Reactie van: zeekomkommer

Bij jaren 70 winkels hebben ze soms mooie kastjes voor naaispullen en knopen. Ik zag er een in mijn straat met een spiegel aan de binnenkant van het deksel, aan de buitenkant was het deksel pluizig oranje. Het was beoeld als make-up doos maar ook geschikt voor kleine zeekomkommer en andere spulletjes. Aan de Westerstraat zit ook een geweldige winkel (Amsterdam). Wie gaat er mee?

Reactie van: artgrrl

Als ik er eentje vind denk ik aan je…....

Ik herken een hoop in je verhaal. Liefde voor koken is daar in ieder geval de kop ingedrukt en naaien heb ik 30 jaar lang bijna dagelijks gedaan…. gelukkig zijn er ook nog andere leuke dingen

Die naaidoos moet ergens zijn…... ergens staan… moet eens even denken waar.

Reactie van: Neneh

Commenting is not available in this weblog entry.