<< Foto’s. | TERUG | Vriendin. >>

Mijn zus houdt woord.

Ze heeft een stukje gestuurd. Met regenfoto! En nog lachen ze hoor, die dames. Heel wat sportiever dan N. en ik.
Wij nemen ons wel het goede voor, maar houden er een Spaanse slag op na. Mañana, mañana. We zijn gewoon niet fanatiek genoeg. Gelukkig ben ik nooit te lui om de update te maken.

Ik wou nog wel meer vertellen hoor, maar ik heb vandaag niet veel meegemaakt. Ik was naar de dokter om mijn bloeddruk te laten meten. Nou, die is in orde.
Het wachten duurde lang trouwens. Op dat moment had ik best dat kleine jongetje willen zijn. Die met zijn voeten het ruwe oppervlak van de inloopmat verkende. Daarna met zijn wijsvinger het verschil tussen de muur, de stoelen en zijn moeders huid proefde. En toen lekker languit op de grond ging liggen dweilen. Maar ja. Ik ben een mevrouw.

| Anneke | 30-05-2005 |

zeg ook 's wat

Van lang wachten bij de dokter krijg ik een hoge bloeddruk.

Reactie van: Dimitri

Op dat moment begin ik meestal met het doorbladeren van mijn agenda. En het liefst zou ik dan mijn iPod aan willen zetten en iemand een smsje sturen. Maar de mobiel vinden ze vaak niet leuk op dat soort plekken en met die muziek in de oren hoor je ook niet wanneer je opgeroepen wordt.

Reactie van: Naatje

ik hoop dat het moederschap mij de komende jaren een excuus verleend: ‘ik deed het om met haar te spelen hoor!’

Reactie van: zeppo

Oh reken daar maar op. Schommelen, taartjes bakken, lollies likken, het wordt weer allemaal geaccepteerd gedrag. Maar dat languit op de grond dweilen blijft toch bezwaarlijk hoor ;-)

Reactie van: zeekomkommer

Ik ging ook lopen en toch maar niet. En toen appeltaart! :-)

Reactie van: Merel

In wachtkamers mag ik graag de Donald Duck of de Tina lezen, maar op de grond heb ik het nog nooit gewaagd. Maar aangezien er meestal een kil zeiltje ligt vind ik dat ook niet erg.

Reactie van: carin

Commenting is not available in this weblog entry.