<< O, ja. | TERUG | Masker. >>

Een inzicht en een metafoor.

Dat alles een kwestie is van zenden en ontvangen op het eenvoudigste niveau, en uitwisselen waar organisme complexer wordt. Receptoren zijn alle manieren waarop je informatie kan ontvangen. Je hele lichaam maar ook je geest is één grote spons. En maar opzuigen. Ik zag laatst een plaatje van Spongebob met allemaal kurken in zijn gaatjes. Dat vond ik een goeie vondst. Een gekurkte Spongebob is een uitstekende metafoor voor mijn huidige staat van zijn.

Jammer, dat ik dat plaatje niet terug kan vinden.

| Anneke | 25-03-2005 |

zeg ook 's wat

lekker rustig lijkt me
even niet sponzen…

Reactie van: zeppo

Mooie metafoor inderdaad - al denk ik dat er niet zo’n plotselinge overgang is tussen binnen- en buitenwereld. Receptoren zijn meer een soort grensgebieden. Ik zou niet weten waar mijn geest eindigt en de wereld begint.

Reactie van: Bart

water isoleert en geleidt ook bijzonder goed, maar dat is geen nieuws voor een doorgewinterde zeekomkommer

Reactie van: sas

misschien moet je even uitgewrongen worden?

Reactie van: hansb

De kleurtjes van Spongebob zijn goed. Het verhaaltje volg ik nooit, maar die kleurtjes.. precies goed!

Ik vind dat zielig, kurken in de gaten van Spongebob.

Reactie van: henriette

‘k vind het meer ranzig.
*huiver*

Reactie van: Joli(e)

FIGUURLIJK gesproken, joli(e) :-)

Reactie van: brechtje

Commenting is not available in this weblog entry.