1969 met door mijn moeder gemaakte gele overgooier (zo heetten die dingen toch?) 1965 op vankantie in Koningswinter blij met de feestelijke strooien hoed :-) 1967 vrijdagavond net uit bad en dan mocht je nog even op blijven voor chips en limonade (prik!) 1961 in de keuken bovenop het gasfornuis 1973  tussen theedoek en servet, zeiden ze dan, o dat haatte ik!
EN OOK
Kunst
8 weekly - cultuurhaard
Suds and Soda - notes on art
Trashlog - een opraper!
Artbbq - kunst op het net
Maanzicht - club van drie
Kunstbeeld - tijdschrift
Artnet - artdatabase
Meer - veel meer!
Onderwerpen
Post
.(JavaScript must be enabled to view this email address)



Zaterdagse zussendingen.

Oef! De update van mijn zus en ik is toch weer gelukt. Wat wel steeds moeilijker wordt is om jezelf niet te herhalen. Soms merk ik dat ik iets al eerder bijna letterlijk zo opgeschreven heb. Misschien doe ik dat wel wel heel vaak, maar als ik het vergeten ben, dan weet ik dat natuurlijk niet meer.
Ik weet in ieder geval zeker dat we het nog niet eerder over prikkeldraad hadden.  Kan me ook niet voorstellen dat we het al eens over de zelfontspanner gehad hebben. Is niet mijn favoriete ding.
Van de krant echter weet ik het nog zo net niet.  Er staat me in ieder geval niets van bij.  Er staat vast niemand iets van bij. En als niemand zich iets nog herinnert,  dan bestaat het ook niet. Toch?


| Anneke | 29-01-2005 |



zeg ook 's wat



Ik vind jullie elke keer
nog steeds
en bij herhaling
telkenmale
en in stereo
en bis bis bis
en nog maar eens een keer
steeds maar weer
heel erg superorigineel
hoor!!! :-)

Reactie van: cockie



ik weet niks van een krant in de zussen en ik zou het geweten hebben

de krant staat in mijn top tien van dingen die geluk brengen…

(niet bij die winkel geweest trouwens? ik gisteren nog, gordijnen besteld voor de kamer, creme velour…)

Reactie van: zeppo



Wat een leuk project ‘mijn zus en ik’..

Reactie van: mariekefotografeert



@ cockie

:-))

@ zeppo

Ah velour gordijnen! Ik herinner me dat ik de fluwelen gordijnen van mijn oma altijd wilde erven: ‘Oma, mag ik de gordijnen als je dood bent’....

Uiteindelijk heb ik ze ook gekregen. Mijn moeder had er een pakje van gemaakt. Een fluwelen broek met wijde pijpen, en een vlot driekwart jasje met zakken. Op de een of andere manier voelde het altijd of ik in gordijnen rondliep. Niet goed dus :-(

Reactie van: zeekomkommer



Arch, ik herinner me nog een vriendin met de gordijnen jas.
Erg leuk (en *nu* erg hip), maar ze voelde zich er vreselijk in!

Reactie van: zeppo



ps: mijn oma had ook velour gordijnen
mijn vader ook trouwens

waardoor ik me afvraag: hoe origineel ben ik?
;-)

Reactie van: zeppo



Commenting is not available in this weblog entry.