<< Hoera! | TERUG | Van uitstel…. >>

Baas in eigen hoofd.

Hoe ze zich mixen. De dingen in je hoofd. Nu eens zit ik uren met ouwe academiespullen in mijn handen (al die plannen!), dan weer ben ik terug bij het eerste gesprek met mijn moeder dat ik me herinner. Een serieus gesprek, over dat ik binnenkort naar school ga en hoe dat zal zijn.
Ik dacht dat ik nu eindelijk bij mijn grote broers en zussen zou horen. Maar dat bleek een illusie. Ik moest nog jaren en jaren meedoen voor spek en bonen.

(‘An doet mee voor zoete koek’, heette het ook wel. Ik stelde me het voor als een beduimelde homp ontbijtkoek in combinatie met uitgebakken spekkies en bruine bonen. Nogal logisch dat niemand het lustte. Brrrr. Om het nog treuriger te maken, gevoel voor drama had ik altijd al, bedacht ik er ook nog een dikke laag rietsuikerstroop bij. Ik haatte het, die status van niet voor vol aan gezien worden. Dat je mee mocht doen, maar tegelijkertijd werd buitengesloten.)

Heel vaak denk ik aan T. toen hij klein was. Hoe zijn zachte ronde gezichtje veranderde in een lang smal mannengezicht. Alsof het uitgerekt is.
Gisteren in een soort halfslaap kwam het me voor dat dat verkeerd gegaan is. Dat iemand er uit alle macht aan heeft getrokken. Dat het trekken aan zijn hoofd niet goed geweest is. Dat zijn dan de fouten die ik gemaakt heb hè.

Gelukkig ben ik tegenwoordig eigen baas. Vannacht net zo lang geboetseerd tot alles weer in vorm was, en toen gebakken in mijn nieuwe oven. Ha!

| Anneke | 28-01-2005 |

zeg ook 's wat

lekker wram ook

Reactie van: sas

warm

Reactie van: sas

...zou je voor mij misschien ook nog een paar hoofden over kunnen bakken?

Reactie van: berta

Wat een luxe een eigen oven!
PS en nu snap ik eindelijk waar de kinderhoofjes gebakken worden.

Reactie van: henriette

Commenting is not available in this weblog entry.