<< Keuzes. | TERUG | Steeds maar weer die autodinges. >>

Zeevruchten allerlei.

De familie groeit. Met de meeste gezinsleden heb ik weinig moeite. Je begint ergens en dan volgt de ene handeling de andere op.

Je zoekt naar variatie. Naar een vorm die nergens slap is. Structuur. Steeds hetzelfde maar dan heel anders.  Op de een of andere manier wil ik alsmaar zeevruchtige vormen tevoorschijn halen uit grauwe bonkjes klei. 

Het ding met de kokkeltjes is een lastige.  Ben er nog steeds niet uit. Inmiddels is er een uitsteeksel aan.  Als je erop kijkt lijken het wel krabbeoogjes. Op zich niet slecht zo. Maar de aandacht is nu wel gericht op het sliertje en niet meer op de kokkeltjes.

Het eindresultaat zal overigens niet zo snel spannend worden. Als klei gebakken is, en als het ware bevroren, krijgen de dingen een fossiele kwaliteit.  Nu het nog nat is leeft het nog.  Wie weet wat er morgen weer aan is gegroeid.

| Anneke | 17-12-2004 |

zeg ook 's wat

Ik vind ze heel mooi!

Reactie van: berta

die ronde met dat gaatje
om lekker stiekem in je hand te houden
en mee te nemen in de jaszak en
vast te houden voor steun
als een geheim

Reactie van: zeppo

Commenting is not available in this weblog entry.