<< Zussenupdate. | TERUG | Maar ook dit: >>

Gebakken peren.

Zo moest het niet gaan, al zag ik het aankomen
niet aan zijn gezicht dat mannelijk werd
maar aan zijn gedachten die bleven zweven.

Ik heb het gevoeld op cruciale momenten,
dat er iets niet in orde was
als hij lachte waar hij moest huilen,
en dacht het met bloemen op te lossen.

Nu zijn alle peren meer dan gebakken,
en straks als hij weggaat
als hij weggaat
blijf ik zwartgeblakerd achter.

| Anneke | 21-11-2004 |

zeg ook 's wat

Nou, en dan is het best lastig als je geen goeie anti-aanbaklaag hebt hoor!

Reactie van: anneke zeekomkommer

jee, de vooruitgang is toch niet tenietgedaan?

Reactie van: zeppo

het is een gedicht geworden, he?
een heel mooi gedicht,
en daar hoef je geen antiaanbakgrappen achteraan te gooien, hoor, we hebben allemaal gelezen dat het een mooi gedicht is over iets heel lastigs

Reactie van: sas

*snif*

Reactie van: Joli(e)

@ Zeppo
De vooruitgang is nog niet teniet. Maar het schadevrij maken kost enorm veel inspanning (geld ook!), en de vraag is of er rek genoeg is (op allerlei gebieden).

Reactie van: anneke zeekomkommer

Ik hoop dat er genoeg rek is! Een beetje inspanning kan geen kwaad (qua pedagogisch enzo), maar het moet de mogelijkheden & motivatie natuurlijk niet te boven gaan!

Succes…

Reactie van: zeppo

..wat kan jij pijn mooi in woorden vangen..

Ieder mens moet door eigen fouten wijzer worden. Ook al is het niet om aan te zien.

Reactie van: Theo

Commenting is not available in this weblog entry.