1969 met door mijn moeder gemaakte gele overgooier (zo heetten die dingen toch?) 1965 op vankantie in Koningswinter blij met de feestelijke strooien hoed :-) 1967 vrijdagavond net uit bad en dan mocht je nog even op blijven voor chips en limonade (prik!) 1961 in de keuken bovenop het gasfornuis 1973  tussen theedoek en servet, zeiden ze dan, o dat haatte ik!
EN OOK
Kunst
8 weekly - cultuurhaard
Suds and Soda - notes on art
Trashlog - een opraper!
Artbbq - kunst op het net
Maanzicht - club van drie
Kunstbeeld - tijdschrift
Artnet - artdatabase
Meer - veel meer!
Onderwerpen
Post
.(JavaScript must be enabled to view this email address)



Zo’n bui.

Ik zit al de hele middag met de ramen wijd open te werken. Ver genoeg om er geen last van te hebben, maar voldoende dichtbij om de wind flink in de grote boom op de achterplaats te horen zwiepen. Lekker. Bijna net zo goed als de branding of zelfs maar maasgolven.
En een spectaculair gezicht. Nu en dan kruip ik even op mijn bed, dat onder het raam staat, om op mijn knieën een poosje naar buiten te kijken. Zo heb ik vandaag ook al een paar fantastische hoosbuien gezien. Als de wind de goede kant opstaat kan dat. Met je raam wijdopen van de regen genieten. De geur die uit de tuinen opstijgt. Mmmm.

Ineens komen er allerlei zomerregentjes bovendrijven. Ik lach om de keer dat mijn vader, gewoonlijk een tamelijk ernstig man, ineens met zwembroek aan in de tuin in de stromende regen stond. Zijn haar te wassen!
Of die dagen op de camping dat het maar regende en regende. En wij ons doodverveelden, en aan moeders kop zeurden. Tot ze ten einde raad haar hele voorraad Bestes (de offers die een moeder brengt!), twee plakboeken, een schaar en een pot lijm in de slaaptent smeet. Zo, en nou spelen krengetjes!  Ze hebben ons er naderhand uit moeten sleuren omdat we niet meer buiten wilden spelen….
Ja, en later, toen we zelf kinderen hadden. Dat ze piemelnaakt in de plassen liepen te stampen. Met kaplaarzen aan hoor dat wel! Op die boerderij in weet ik veel waar dat ook al weer was. Kleine varkens waren het. Roze velletjes onder de modder.

Nu is alles anders. Ouder dan mijn ouders toen. En dat is gek, want ik ben nog steeds dat meisje met die stapel Bestes in de slaaptent.


| Anneke | 23-06-2004 |



zeg ook 's wat



O wat lief.

Reactie van: cockie



Vanochtend zat er in de dakgoot onder mijn slaapkamerraam, na zo’n grote hoosbui, een jonge spreeuw. Hij waande zich onbespied en zat zich al kwetterend te poedelen in de volle goot. Ik heb een hekel aan regen, maar dit soort dingen maken een hoop goed.

Reactie van: Judith



Bestes. Ik moest dat opzoeken. Goh, dat lazen ze bij ons thuis ook ja. Hier was het trouwens stralend weer vandaag, we zijn wezen zwemmen.

Reactie van: eliane



Gisteravond ingeslapen met het geluid van regen en wind op de achtergrond. Heerrrrrlijk. Op dat soort dagen vind ik het jammer dat ik niet meer op zolder slaap.

Reactie van: Edwinek



Regen en wind, het is goed om dan heerlijk in bed te liggen Edwinek, doet me weer verlangen naar het najaar en dat terwijl de zomer nog voorbij moet gaan…..

Reactie van: Chantal



Mijn lief was weer terug van twee weken weggeweest, dus of ik nu daardoor heerlijk heb geslapen of door de storm is niet zeker. Ik ben ook geboren tijdens storm en regen.

Reactie van: artgrrl



Het Beste,
God ja.
Bij ons thuis werd niet gezworen op de bijbel, maar op Het Beste. Als het in Het Beste stond was het Waar.
En dan de Engelse naam van Het Beste, Readers Digest. Is er íemand die me dat alsnog kan uitleggen?
Het Weer viel hier behoorlijk tegen, onbehoorlijk tegen, eigenlijk.
Pestbui

Reactie van: sas



The chief merit of language is clearness, and we know that nothing detracts so much from this as do unfamiliar terms. by online blackjack

Reactie van: casino games



Commenting is not available in this weblog entry.