1969 met door mijn moeder gemaakte gele overgooier (zo heetten die dingen toch?) 1965 op vankantie in Koningswinter blij met de feestelijke strooien hoed :-) 1967 vrijdagavond net uit bad en dan mocht je nog even op blijven voor chips en limonade (prik!) 1961 in de keuken bovenop het gasfornuis 1973  tussen theedoek en servet, zeiden ze dan, o dat haatte ik!
EN OOK
Kunst
8 weekly - cultuurhaard
Suds and Soda - notes on art
Trashlog - een opraper!
Artbbq - kunst op het net
Maanzicht - club van drie
Kunstbeeld - tijdschrift
Artnet - artdatabase
Meer - veel meer!
Onderwerpen
Post
.(JavaScript must be enabled to view this email address)



Koopgoot aan zee (een fijn klikstukje).

We waren toch in de buurt, dus wij naar Scheveningen. Daar komen we anders ook nooit. We zijn niet zo van die strandmensen. En als we gaan, dan naar Hoek van Holland. Natuurlijk, zou ik er haast aan willen toevoegen.
Toegegeven het Kurhaus ligt er schitterend bij. En aan de pier heb ik hele goeie herinneringen. Maar eigenlijk is die boulevard gewoon een koopgoot aan zee. Nou, die hebben we thuis ook. Daar hoeven we niet helemaal voor naar Den Haag.
Bezoeken we de Pier dan. De laatste keer dat ik hem zag was hij in verval, geloof ik. Ik weet het niet zo goed meer. Zolang geleden is het. Op de site had ik gelezen dat hij gerestaureerd was en dat ik beslist eens moest komen kijken want hij was weer in mintconditie. Dus ik nieuwsgierig. Ik trap er ook altijd weer in, hè. O, ik weet het zo onderhand wel, heus. Het is net als dat schaap met die hele dikke vacht. Maar na het scheren is het toch altijd nog drie keer magerder dan het broodmagere ding dat ik in gedachten had.

De pier was treurig. En lelijk, want er zijn grote delen helemaal niet opgeknapt wat een afschuwelijke stijlbreuk oplevert. Eigenlijk zijn de niet opgeknapte dingen mooier, maar dat zal wel aan mijn liefde voor ouwe en versleten dingen te wijten zijn (site is nog in aanbouw, maar u mag best al even stiekem een kijkje nemen).
Op de trappen van de uitkijktoren kwamen we een lollig gedicht tegen. Het begint heel mooi, na de eerste zin denk je, joepie, daar staat een mooi tekstje, zomaar op de trapleuning. Maar het eindigt nogal prozaisch. Net als de restauratie van de pier: alleen waar uitbaters geplaatst konden worden is gerestaureerd, de rest staat gewoon weg te rotten.


| Anneke | 05-05-2004 |



zeg ook 's wat



Ik vind het wel een heel mooi gedichtje hoor. Wat een passie.

Reactie van: eliane



pieren zijn nooit wat ze lijken…
behalve van die dikke, die geen pieren zijn, maar windbrekers, waar geen horeca opzit maar meeuwen.

Reactie van: zeppo



hoi!

Wacht maar tot het flink gaat waaien. In Brighton, Engeland dachten ze ook dat hun pier er voor eeuwig idyllisch vervallen bij zou liggen….maar daar mocht je ten minste nog rondgeleid en hardgehelmd op. Hoefde je verder helemaal niks bij te nuttigen. Kijk, zo kan het ook natuurlijk.

Reactie van: sas



Wat een vaag verhaal (van dat schaap) - ook katjes die je in water gooit, worden erg magertjes, maar ik moet bekennen dat ik dat nooit doe; katjes moet je niet in water gooien, maar gewoon scheren….

Reactie van: Joli(e)



Ja, dat van de Pier… dat had ik je ook wel kunnen vertellen…

Reactie van: nathalie



One may safely affirm that all popular theology as a kind of appetite for absurdity and contradiction….while their gloomy apprehensions make them ascribe to Him measures of conduct which in human creatures would be blamed, they must still affect to praise and admire that conduct in the object of their devotional addresses. by gambling

Reactie van: online casino



Commenting is not available in this weblog entry.