<< bekentenis | TERUG | Het vierde stukje >>

Toetsenbord-dyslectie.

Nou begrijp ik het. Het is de week van de typemachine*. Daarom ben ik de afgelopen dagen zo bezeten. Denk ik. Dat heb je als je zo bevattelijk bent hè. Het is de straling van mijn beeldscherm, daar ben ik gevoelig voor. Als er iets als een lopend vuurtje door het net gaat heb ik het al te pakken nog voordat ik er kennis van genomen heb.

Dat had je vroeger niet, met die ouderwetse schrijfmachines. Die straalden helemaal niks uit. Dat was gewoon hard werken geblazen om met je kleine vingertjes die loodzware toetsen in te drukken, en meer niet. Ik heb daarom ook nooit tien-vingerig leren typen. Mijn pinken konden het gewoon niet aan. Bont en blauw waren ze, die arme kleine dingen. Ik heb destijds nog wel eens een diplomaatje gekregen, maar dat was meer als troostprijs. Omdat ik toch heus mijn best had gedaan.

Bij de eerste de beste snelheidstest (bij Randstad terwijl een gemene intercedente verveeld haar nagels zat te vijlen) bleek ik gelijk al veel te langzaam. Ha, moesten ze me nu eens zien. De snelheid is duizelingwekkend! Toegegeven de hoeveelheid fouten is astronoom hoog maar daar kan ik niks aan doen. Ik heb gewoon last van type-blindheid.

*Het is begonnen bij Cockie (lijstje andere enthousiastelingen daar aanwezig)

Update: Voor de liefhebber klikkerdeklik. Mooi!

| Anneke | 07-05-2004 |

zeg ook 's wat

Jij bent voor mij de snekste typiste!

Reactie van: cockie

tsss .. wedstrijdje sneltijpen doen, anneke?

Reactie van: jacq

En dan het risico lopen die titel te verliezen zeker. Echtnie!

Reactie van: de snekste typiste ;-p

Weten jullie wat:ik hou van schrijfmachines.De mijne, een legergroene Remington (uit het leger?), heb ik bewaard voor als de elektriciteit er mee uitscheidt. Dat kan gebeuren, webloggers! En op een dag, toen ik m’n doctoraalscryptie aan het typen was, met drie vingers, maar reuze snel, zag ik op het dak van Toko Kondreman nog een schrijfmachine liggen. Ik dacht: zeker iemand die genoeg heeft gekregen van z’n scryptie.De dag daarna leerde ik te werken op een computer, een model uit het oerstadium: had geen hersens van zichzelf. Met een slap grammofoonplaatje installeerde je eerst de software en daarna, op een ander slap plaatje, kon je gaan typen. En ik maar hard beuken op de toetsen, want dat hoorde bij typen. En als de dood dat ik was, dat m’n hele scryptie via het stopcontact zou verdwijnen. Want dat kon ook.

Reactie van: duizendstra

Overigens: dat dames-wiskundeclubje, wordt dat nog wat? Het eerste stuk over Hoe een Piramide te meten als je er niet op kunt klimmen, dat begrijp je natuurlijk. Een vondst van heb ik jou daar. Iets dergelijks heb ik geprobeerd met een huurcaravan in Overijssel. Maar terwijl ik mijn schaduw mat, stond een buurman in een belendende caravan te plassen achter matglas, onverschillig of ik hem zag of niet. Zulke dingen leiden af van wiskunde in de praktijk.
En die man met die glazen pen! Ik wil ook een pen van glas.

Reactie van: duizendstra

Ja, dan moeten we behalve naar wiskundeles ook nog naar Murano.
Dat wordt nog even flink doorsparen!

Oja, speciaal voor jou heb ik nog wat remingtons opgeduikeld. Mooi?

Zelfs als je in Nederland op vakantie bent ben je eerder thuis dan je kaarten arriveren. Hoe doe je dat toch?
(kreeg ‘m net binnen)

Reactie van: zeekomkommer

kan het me nog herinneren - mijn scriptie op de typmachine. Wel een sjieke hoor, een electrische - ha, maar geen spellingscontrole - maar ook dat maakt niets uit heb ik al gemerkt als ik het werk van mijn leerlingen nakijk! Prachtige dingen wel die oude typmachines! Ik ram trouwens nog steeds even hard op dit toetsenbord - van het oude stempel, dat heb je dan. En fouten? Dat fluistertypen is toch helemaal niets - emotie is kracht! En fouten? Niet meer bij te houden - laat staan met die walgelijke nieuwe spelling(s??)regels! Gewoon vanuit het hart en gaan….. tikkerdetik

Reactie van: Monique

In mijn geval was de ringvinger het meest onderontwikkeld. De ‘w’ ging nog wel, maar de ‘x’ (op een mechanische machine) was een crime!

Reactie van: CasaSpider

@ Monique: elektrische is met een k.

Reactie van: eliane

@ eliane: van het oude stempel dus!

Reactie van: Monique

Ik heb nog leren tiepen op een *grote zware tiepmachine*. Met als gevolg dat lief beneden mijn zwoele aanslagen op het toetsenbord voelt doortrillen als hamerslagen…

Reactie van: zeppo

ps: weet nu wel waarom ik deze week zo weinig tikte. Ik wilde me natuurlijk afzetten tegen de hype!

Reactie van: zeppo

Ik ben 14 jaar en gefascineerd door typmachines. Sneltypen met 10 vingers kan ik al, maar behoefte heb ik daar niet aan. De romantiek van een typmachine spreekt me meer aan.

Reactie van: Diddlina

Commenting is not available in this weblog entry.