Zo, nu even wat anders hoor.

Ja, ik heb nu wel weer genoeg tegen die kont aan zitten kijken. Dat positieve gedoe is allemaal wel leuk en aardig maar het moet niet de hele week gaan duren.
Want eigenlijk, of liever feitelijk zit ik best een beetje in de kreukels. Emosioneel dan hè.
En ik moet dingen op een rijtje hebben. Nou. Als er iets helemaal niet makkelijk is, dan is het wel de dingen op een rijtje doen blijven staan.

Nou ja, zo gaat het soms. Leven is als een wit overhemd. Je moet het af en toe wassen en een beetje opstrijken. Dan gaat het wel weer. Al wordt het nooit meer zo helder als in het begin.
Mijn witte overhemd is momenteel zelfs behoorlijk groezelig. En soms denk ik; waarom zou het leven geen zwart T-shirt zijn? Dat is toch veel praktischer?

Maar nu ga ik naar bed. Want of het leven nou een wit overhemd is of een zwart T-shirt,  ‘s nachts kan je het altijd even lekker uit doen.
Truste!

(Nee, dat lollige kleine zeekomkommertje heeft hier niets mee te maken. Het staat er bij voor de gezelligheid en kan groter geklikt :-)

| Anneke | 29-11-2005 | 17 reacties |