de eerste keer dat ik van hem droomde schrok ik
je kan hier niet zijn, riep ik, je bent dood
zo diep geworteld was de angst dat ik per ongeluk zou denken dat hij nog leefde

naderhand had ik daar spijt van
ik bedacht dat mijn dromen nu juist de gelegenheid zijn om hem nog wel te zien
levend, bewegend,
dus droomde ik
ik droomde hem in alle maten en leeftijden
dat hij een ventje van tien was maar het verdomde naar z’n werk te gaan bijvoorbeeld
of dat hij een kleutertje was en een auto had
rottige dromen
met onmacht en dingen die verkeerd liepen

ik werd dan wakker met spijt en teleurstelling
waarom droomde ik niet prettig
nou had ik een kans om hem te zien en dan ging het steeds maar zo
zo verdrietig

maar dan gisteren!
ik droomde dat hij de jong volwassen man was die hij was
we hadden een gesprek
zoals we vaak met elkaar hadden
we praatten over zijn dood
rustig
hij legde uit waarom het beter was zo
ik was het niet met hem eens maar respecteerde zijn vrijheid
het was eigenlijk wel gezellig

ik geloof niet in geesten, wel in geestkracht

Dat klinkt goed - hoe raar dat in deze omstandigheden ook klinkt.

Gek hè, dat dat zo fijn kan zijn.

ik geloof ook in geestkracht….

moge het (een beetje) gezellig blijven…

Zo herkenbaar… Een gesprek dat ze het zó weer zou doen, of, de andere keer, een gesprek over schaamte over de daad..
En dan de dag na zo’n droom, dat gevoel dat aanhoudt, en de gedachte: hadden die dromen maar een aanknop.

Ik geloof ook in geestkracht.

de kracht van dromen mag je niet onderschatten ze kunnen zoveel voor een mens doen en betekenen…

Dit te lezen doet zo’n deugd… Geestkracht drijft op innerlijke kracht… Volhouden Anneke!

Wat mooi is dit. Een gevoel van hoop en berusting. En geen punten meer, symbool voor een definitief einde. In je hart blijft hij voortbestaan.

Toen mijn man dood ging, droomde ik een heerlijk rustige droom van hem. Ik werd toen wakker.Hij was dood gegaan. Zo rustgevend was dat. Ik weet zeker dat hij vreedzaam overleden is.

Op zoek naar rust en acceptatie is dit heel wat.
Jij bent de enige die hem iets mag verwijten. Verwijt jezelf niet te veel.

Wat fijn voor je. Respect voor zijn vrijheid is al een kleine stap naar acceptatie. Hou dat vast.

Ik geloof in helende dromen. Toen Michel net dood was, had ik warrige dromen over hem; ik kon hem niet vinden of hij liep steeds van me weg. Naarmate de tijd vorderde, zag ik Michel groeien in mijn dromen, ouder worden zelfs, een snor krijgen, dingen doen die hij leuk vond zoals muziek maken. Dat heeft me innerlijke vrede gebracht, ik kreeg het idee dat waar hij ook was, hij het OK had. Het heeft wel lang geduurd voordat ik zo kon denken. En als dat je eigen geest is die dat doet, dan is dat mooi, beschermend, en helend.
Ik denk aan jou Anneke!

wat ben je toch
een mooi Zeekomkommertje
en zo sterk
van geest

geestkracht.. ja

droom nog mooie dromen van verbondenheid

Ik kom voor het eerst op je weblog….ben helemaal van de kaart! indrukwekkend, overweldigend, prachtig!!!

Ach Anneke wat kan je dit toch goed verwoorden! 
Ik hoop dat je mooie dromen blijft dromen :*

Dag Anneke,

Een heel mooie omschrijving, geestkracht… Kort na de plotselinge dood van mijn kunstvader heb ik ook zo’n soort droom over hem gehad. Heel troostrijk. Het goede woord ervoor heb ik nooit kunnen vinden. Jij wel!
Ik wens je veel mooie dromen.

nu ik eindelijk begin door te krijgen wat
thomas heeft bedacht voor zichzelf ben ik begonnen aan het verwerken van mijn eigen pijn.

anneke,veel sterkte en moed.
jos

gister waren jullie samen in mijn droom…

kusjes

Daarom koester ik zulke dromen. De enige momenten dat ik het gevoel heb dat alles niet in een gat verdwijnt maar stilletjes er nog is. Ook zij die niet onder ons zijn maar in een vaag gebied van dromelarij.

Geesten klinkt ook zo ... niet oke ofzo, maar des te meer is geestkracht een mooi woord…

Commenting is not available in this weblog entry.