Zonet mijn rode bikini opgeduikeld.
Eindelijk.
Het heeft lang geduurd voor ik mijn hoofd richting Canada kon krijgen.
Heb ik altijd hoor.
Ik wissel moeilijk van context.
Dat heb je altijd met mensen met een meerzijdig perspectief.
Die hebben overal naar alles en iedereen draadjes en die moeten dan worden losgerukt.
En dat niet alleen.
Op de plaats van bestemming ben je de eerste tijd ook draadloos.
Heel onprettig.
Alsof je zo af kan drijven naar het midden van niets.

Gelukkig heb ik er tegenwoordig minder last van.
En als ik aankom zijn er meteen al een paar draadjes natuurlijk.
Met familie, dus dat zijn best stevige.

Maar dat losrukken gaat niet echt van harte.
En straks als ik terugkom moet ik alles weer vast gaan knopen.
Krijg je weer dat gedoe met het vieze vrouwtje….

Als je als lezer inmiddels de draad kwijt bent:
dat bedoel ik dus!

 

Op naar Canada dus! Ik wens je een hele fijne reis, een liefdevol weerzien met je familie en een behouden terugkomst.

Wat omschrijf je dat mooi met die draadjes! Dat is wel een welkome metafoor.
Fijne tijd in Canada!

the treads we sew,
the tapistry we see,
of love and heart,
and family.

can’t wait to see you on this end…we will pick up the thread…

love K

Ik wens je een deugddoende reis!

Gelukkig dan maar, dat ik nooit geld heb om op vakantie te gaan!

Met een rode bikini bij je kan er niets meer fout gaan.

Wanneer het gemekker hier een plaatsje heeft gevonden, dan komt er weer ruimte voor rode bikini’s!

Draad of geen draad, geniet er maar van!

rode bikini…. foto? in het kader van de plus plus punten :)

veel geluk daar
x

Veel plezier je komt in een hele mooie tijd van het jaar, ik kan het weten t’is hier weer elke dag genieten.

Eigenlijk kan ik niet wachten tot je hier met je camera aan het werk gaat.
In Vancouver aan de stranden, op het eiland.
De kleuren van de zeesterren, en natuurlijk de zeekomkommers.

Heel veel plezier!

Vancouver Island is erg mooi. Daar moet je in je rode bikini op de stranden gaan lopen als het eb is en dingen uit de poelen water trekken die op zeekomkommers lijken. Eindeloos mooi en spannend em haast geen draadjes die je vasthouden, behalve die aan de natuur.

Fijne en mooie tijd in Canada met je familie. Die draadjes? je knoopt ze weer
of je maakt ze extra lang.

gisteren bedacht ik me net dat ik eigenlijk het beste 10 maanden zou kunnen werken en dan 2 maanden vakantie…. zelfs de overstap werk-wadden gaat al gepaard met losse eindjes hier:-(

Heb het goed in Canada!

Hoi Anneke, heb net eens even op je blog rondgeneusd. Ik geloof dat ik de rode draad heb ontdekt: al dan niet losse draadjes.

Commenting is not available in this weblog entry.