Iedereen weet: opruimen in huis is opruimen in je hoofd.
Vandaag dus keihard aan het stofzuigen geweest.
Spinnenwebben zuigen is best een leuk karweitje trouwens.
Ik moest er nog van aan vroeger denken.

Hoe we van een buigzaam twijgje een boogje vormden waarmee je dan spinnewebben in z’n geheel kon vangen.
Soms had je mazzel en zat er een spinnetje bij.
Dat vond ik altijd iets magisch hebben.
Hoe een spin onmiddelijk een vluchtweg zoekt door zich aan een draadje naar beneden te laten zakken.
En dat je er dan mee kon jojo-en.
Of als je vlug was, meteen in z’n eigen web weer op kon vangen.

Ik was altijd dol op kleine beestjes.
Spinnetjes, slakken, kikkervisjes, rupsen, kevertjes.
Ik verzamelde ze in emmertjes.
Maakte in doosjes huisjes voor ze.
Met getekende bedjes en piepkleine stoeltjes.
Het was een wreed soort liefde.
Ik zag ze eigenlijk meer als bewegend speelgoed dan als levende have.

(Op de een of andere manier is dit mijmeren stofzuigen in mijn hoofd. Maar de conclusie is me nog niet duidelijk.)

 

Met mijmeren zonder conclusie is niets mis!

Ik verzamelde spinnen en rupsen in eierdozen! Vervelend alleen dat ze steeds wegliepen ;)

De stofzuiger glimt al in ieder geval!
Of is dat juist een slecht teken…?

Lekker mijmeruimen. Gaat erg goed samen met stofzuigen volgens mij. Hoewel dat hele stofzuigen me in principe gestolen kan worden, is het wel heel aangenaam als je hoort hoe de troep wordt opgezogen, zo met kleine tikjes en klonkjes. Of die enorme pluizen die juist geruisloos door die hebberige stofzuigmond opgeslokt worden. Ha! Komt de conclusie vanzelf tevoorschijn ;)

hihi, maar wel met mooie rode teennagels :o)
zelfs je propere vloer kan daar niet tegenop!
ben benieuwd of daar geen nieuwe duo-duofoto van kan komen
smeekt er wel om, vind je niet?

Een wreed soort liefde…
Kijk, zolang je geen levende vlieg van een vleugel of poot hebt ontdaan, zal ik er niks van zeggen.
Ikzelf ook niet. Hoewel ik mij nu ik dit schrijf naarstig zit af te vragen of ik zoïets misschien succesvol verdrongen zou kunnen hebben?

Nu herinner ik me ineens dat ik héél lang geleden (ik 4 - 5 jaar) eens een heleboel slakken-met-huisjes in een kistje verzameld heb en in het washok gezet heb. Die beestjes bleven daar niet in zitten en trokken weer naar buiten, zilverdraden sporen over de vloer…

Mijn stofzuiger zit vol..en ik kan de stofzuigerzakken niet vinden en ik heb geen geld nu voor nieuwe…en nu? :-/

Ik had het er eergisteren nog over..dat ik spinnewebben ving met verbogen takjes (in mijn geval was het niet ‘‘we’’ maar ‘‘ik’‘) of urenlang met een takje vliegjes uit een spinnewebben probeerde te redden. Dat die er dan eigenlijk nog erger aan toe waren ná mijn ingreep deed er niet toe, ik was ervan overtuigd dat een vliegje liever verder vleugellam door het leven ging dan als maaginhoud van een spin.

En je bovenste stukje eindigt briljant :-))

hmm..maar ik wil stofzuigen..ik wil opruimen zodat ik me vrijer ga voelen in mijn hoofd. En ik kán niet.

Stofzuigen/opruimen heeft zo’n heerlijk effect op je geest. Ik maak ook altijd aan het begin van de dag even schoon, even alles netjes, zodat ook mijn geest wat rustig wordt.

Commenting is not available in this weblog entry.