Zo, nou, ik geloof dat ik er nu wel ben.
Ja, ik was er al een week maar ik had het echt te druk met die draadjes hoor.
Ik zal d’r verder niet op ingaan.
Kreeg al van diverse kanten ongeduldige berichten dat ze wel es wat anders wilden dan die draadjes.
Tja.
Een zeekomkommer doet toch gewoon wat ze wil hoor.
Maar nu alles weer zo’n beetje vast zit kan ook het laatste virtuele draadje gedaan worden.
En dan ben ik er weer.

Overigens ga ik geen reisverhalen vertellen.
Denk ik.
Het leukste was natuurlijk toch mijn nieuwe neef.
Hij lachte ons bij aankomst al van verre toe.
Nog in zo’n leeftijd dattie dat tegen iedereen doet natuurlijk, maar het effect blijft.
Je voelt je bepaald welkom en uitverkoren.
Typisch is dat toch.
Hoe verguld mensen zijn met de lach van zo’n wurm.
Ik bedoel zoveel positieve aandacht als een baby krijgt, dat overkomt een mens nooit meer.
Alles en iedereen koert en kiert er tegen dat het een lieve lust is.
Jammer genoeg weet je daar later niks meer van.
Ik niet tenminste.
Mijn vroegste herinneringen zijn van de kleuterschool.
Nou, dan is de tijd van lalala en alles lief best al een beetje voorbij.
En de concurrentie is moordend natuurlijk.
Zeker dertig andere van die schattebollekes, en dan had je d’r van die meisjes bij met rose jurkjes, en kwikstaarten.
Nee, dan ik.
Klein onderdeurtje met kort haar waaraan je alleen aan het gebreide jurkje kon zien dat er sprake van een meisje moest zijn.

Maar ik had het over mijn neef.
Die, nog geen zes maanden oud, al probeert te kruipen en er nog aardig mee wegkomt ook.
Veelbelovend!
Hartveroverend!
En veel te ver weg….

 

 

 

ja, een schattig poepie!, die wil ik ook wel knuffelen!

Blij dat je terug bent!

altijd fijn om te horen :-)

Als je toch in Canada bent; wil je even voor me zwaaien naar de wilde ganzen ?

maar gelukkig ben jij weer dichtbij (lezers zijn nu eenmaal egoïstisch…)

Wat fine dat je weer online bent :)
En inderdaad een schattig neefje.

Ik weet niet hoe het biologisch allemaal verklaard kan worden, maar het is leuk om te zien dat een zeekomkommer zo’n grappig neefje kan hebben.

Hoi An,

Ben toch wel benieuwd hoe jullie het gehad hebben met lief neefje en Canada en zo. Een klein reisverhaaltje kan toch wel????
groet,

Lily

Nou, ik snap dat toch wel, dat met die draadjes hoor. En nou nog zo’n nieuw neefjesdraadje erbij! Lief!

Neef is een heuse cuty. Geen wonder dat iedereen koereloert. :-)

Hai Anneke!
Ik vind je websites supermooi en je kunst is zó gaaf! Zelf maak ik ook keramiek, maar nog niet zo goed als jij, hoor. GA ZO DOOR, veel liefs van Martine

Hoi An, wat een heerlijk ventje is het he.
Maar wat ook heerlijk is, al die lieve, bewonderende reacties op je weblog!!
tot gauw ziens

Jaa ... wat is het ver weg hè ???

lieve leuke neef heeft vast ook van tante Anneke genoten .... fijn dat je er weer bent!

om de één of andere reden zie ik ‘m met een mountiepet; die neef

of draaf ik nou door?

Commenting is not available in this weblog entry.