ik denk dat het mij niet om tellen gaat
of om vastprikken of vergelijken
volgens mij gaat het om de tijdlijn
die is kapot gegaan
mijn zoon is dood
wat moet ik met een toekomst?
die is doodlopend geworden
dat moet hersteld
verleden, heden en toekomst moeten als het ware opnieuw geijkt worden
dat is ontzettend belangrijk en heeft alles met emotie en genezing te maken

zodat ik straks de dingen weer zonder roze bril aan kan :-)

 

 

Hey lieffie!

Ik was een weekje weg en zie nu dat de stroom op weg naar de toekomst op gang is gekopen. Ik ben blij voor je.

Hij staat je goed, die bril, dat wel! Maar straks kan ie af, dat weet ik zeker.

Wat je schrijft is zo ontzettend waar, ik hoop dat je snel een evenwicht vindt dat alles weer snel juist geijkt mag zijn!
Veel sterkte!

Maar ook de rode schoenen erin houden. Of aan houden.

ik denk dat je helemaal gelijk hebt.
je zegt het goed. :)
(uit ervaring zeg ik dat: je zegt het precies goed.)

Ik kom al jaren bij je lezen en naar je dingen kijken.
Ik vind het heel naar voor je, als dat ook maar iets voor je betekent. Bij mij is na een tijd de ‘oude’ wereld een deel van míj geworden. En heb ik een plek van leven gevonden in de ‘nieuwe’ wereld. Het is te doen. Beetje bij beetje, ademteug voor ademteug. Blijven ademen, ook als je gek wordt.
(vergeef me als ik het niet zo goed kan zeggen, ik bedoel het goed.)

Ik ben een eenzaam, verloren, half, roze plastic cowboylaarsje tegen gekomen. Lag op jou te wachten tussen de kale rozenstruiken. Zal ik hem naar je opsturen? Mail jij mij dan je adres? (nog een keer, want ben het kwijt)

.(JavaScript must be enabled to view this email address)!

Soms zie je geen toekomst meer, maar zelfs in het drassige modderige moeras groeien de mooiste lelies. Die bril kan in de toekomst af. Echt.

Even buiten je tekst om: wat ben jij uiterlijk ontzettend weinig veranderd als ik die twee foto’s in één oogopslag zie (je speelt toch niet vals hè? ;-))

Genezing is trouwens wel een heel mooi perspectief, zo heb ik het nooit bekeken.

Blijven kijken, zeekomkommer!

Lieve Anneke,
Alles Is Anders. En alles moet anders. Dat is ook een prachtig nieuw begin. En een onvoorstelbare, grootse ontdekkingstocht. Maar ontdekkingstochten zijn jou wel toevertrouwd.

Dat heb je knap beschreven…

doe iets met je horloge - stop zetten, sneller of langzamer laten lopen - want je hebt tijd nodig, veel tijd…

Hij staat je niet beroerd die bril, maar zonder is beter.

Alhoewel woorden tekort schieten, wens ik je kracht toe.

‘Rouw is het gevecht dat je levert om de dood van je kind te overleven’ las ik pas ergens

sterkte, Anneke!

Ik hou die van mij nog maar even op hoor.
Veel te pijnlijk zonder.

Commenting is not available in this weblog entry.