Niet alleen in mijn hoofd, ook in mijn huis ligt er van alles overhoop.
Zoekende ben ik.
Ik kijk naar oude foto’s van piepkleine zeekomkommertjes.
Ik zie het huis van mijn ouders.
Mijn moeder in een feestjurk.
Ik bekijk foto’s van Thomas toen hij 5 was en 12 en 18.
Strijk met mijn vingers over al te platte wangen.

Wie waren we, wat deden we en waarom eigenlijk?

Ik zoek een reden om er nog te zijn denk ik.
Draden waarmee ik het gat kan stoppen.
Zoals huisvrouwen vroeger sokken stopten.

lieve anneke, zoek niet te ver weg. de reden ben je zelf. x.

stippel en stop door - op weg naar een heel dun vliesje

Ik ben blij dat jij er bent en af en toe wat met ons deelt (zoals dat heet). Smok!

Wat fijn voor jezelf en voor ons, dat je je gedachten soms in woorden om kan zetten.

Liefs *****

Ik geniet van jouw aanwezigheid.

anneke, ik vind jouw site zo mooi, boeiend, verrassend en creatief! het is werkelijk een pareltje, een deugddoende ervaring! ik wens je van harte heel veel sterkte, ik bewonder je

Ik sluit me bij de anderen aan: ik ben erg blij dat je er bent, en hoop daarmee een miniscuul draadje in de te stoppen sok te zijn.

een gestopte sok is een kunstwerk

ik ken je niet, je kent me niet ... en toch kennen we elkaar. Ik ben blij dat jij er bent.

Je bent mooi omdat je er bent!

“wie waren we,wat deden we en waarom eigenlijk?”
Wat betekende je voor hem. Wat heeft hij jou gebracht.
Wie weet komen die antwoorden.

Ik ben zo egoïstisch te vinden dat je er ook een beetje voor mij bent.

je bent er nog!
je blijft nog, doe maar.
wij blijven bij je.

Sokken stoppen kan ik niet,
alleen letters voor je typen,
en aan je denken,
als ik mijn meiske van dertien zie,
in haar kerstbaljaponnetje.

Jij deelt je verdriet,
Hier is een beetje van mijn vreugde.
Maak er een draadje van.

Anneke, je maakt me bang als je zegt: ‘Ik zoek een reden om er nog te zijn.’

Als jij sokken zou stoppen dan zouden het vast hele mooie kunstwerkjes worden. Hou je taai.

Je maakt zulke prachtige dingen, je geeft zoveel kleur aan zoveel dingen, letterlijk en figuurlijk (en ik herken het van mn ouders, die ik maar nauwelijks kan helpen, alsof er in zulk verdriet alleen een eigen weg is, hoeveel je ook reikt en reikt en zoekt en zoekt) Blijf alsjeblieft stippen en draden zoeken..

‘Ik zoek een reden om er nog te zijn denk ik.’

Ik hoop echt dat je antwoord op deze vraag krijgt, want daarmee zou een antwoord worden gegeven op een eeuwen oud filosofisch vraagstuk.

Hoewel het zoeken op zich al zingevend kan zijn.

Reden om er te ZIJN. Je zegt het al…zijn! Zijn wie je bent met zijn energie in jou. Lieve groet Marjan. (weetje jou ZIJN is heel erg inspirerend!!)

Ik was op je site. Dag, Lidwien

Ik kan je alleen maar sterkte toewensen, hopen dat je het een plaats kan geven…

Verdriet is verdriet, maar zo intens mooi hoe jij het vertaalt!

Zelden zo’n bijzonder mens ‘gezien’ als jij Anneke Zeekomkommer.

Je stippen, je verhalen, je kunstwerken, je verwoordingen, je alles.

Zoeken is zinloos, het antwoord ligt in je geboorte, niet onder het gras.

Commenting is not available in this weblog entry.