1969 met door mijn moeder gemaakte gele overgooier (zo heetten die dingen toch?) 1965 op vankantie in Koningswinter blij met de feestelijke strooien hoed :-) 1967 vrijdagavond net uit bad en dan mocht je nog even op blijven voor chips en limonade (prik!) 1961 in de keuken bovenop het gasfornuis 1973  tussen theedoek en servet, zeiden ze dan, o dat haatte ik!
EN OOK
Kunst
8 weekly - cultuurhaard
Suds and Soda - notes on art
Trashlog - een opraper!
Artbbq - kunst op het net
Maanzicht - club van drie
Kunstbeeld - tijdschrift
Artnet - artdatabase
Meer - veel meer!
Onderwerpen
Post
.(JavaScript must be enabled to view this email address)

<< Post. | TERUG | Snel dan. >>


Zo, en nu even keihard lijfloggen!

Potverdorie zeg. Ik voel me slap en uitgeteld. Bah!
En die stomme juwelier belt ook maar niet.
En waarom heb ik altijd hoofdpijn?
Zou ik het soms weer aan mijn schildklier hebben?
Shit.
Moet ik weer naar de dokter.
Mijn lieve vriendelijke dokter, die me bijna nooit kan helpen.
Vorige keer ging ik ook, dacht dat ik misschien hoge bloeddruk had, wegens aanhoudende hoofdpijn (die ik dus nog heb) en gebonk in mijn oren ‘s nachts als ik uit de meest angstaanjagende nachtmerrie’s ontwaak (heb ik ook nog steeds).
Maar.
Niets te zien mevrouwtje. (Dat zegtie nooit hoor, het is echt een leuke man.)
Misschien beginnen de hormonen op te spelen.
Drink je wel genoeg water.
En het kan best dat je ‘s nachts je bloed wat voelt ruisen na een angstdroom.

Ik wou dat hij me eens met een fijne, definieerbare kwaal en een tas vol medicijnen naar huis stuurde.
Zo gaat het zelden.
De vorige keer dat ik het aan mijn schildklier had heb ik er bijna een half jaar mee rondgelopen tot het eindelijk zichtbaar was in de bloedmonsters.
Tot die tijd was ik overbezorgd.
Gejaagd.
Had ik een virus onder de leden.
Stress!
Kwam het door het stoppen met roken.
At ik wel gezond?

Begrijp ik ook wel.
Stel je voor dat je dokter zei nou, ik denk dat je het aan je schildklier hebt, maar het is niet te zien aan de test.
Toch ga ik je een paardemiddel voorschrijven.
Nee.
Dat doet ie niet.
Dat is de grens van de wetenschap.
Als het niet aantoonbaar is, dan kunnen we er niets mee.

Nou en als je er dan toch iets mee wil, dan kan je naar de kruidendokter, de heks of Jomanda.
En daar heb ik zo helemaal geen vertrouwen in.
Daar wordt zo ontzettend gewauweld.
En tegen zulke hoge tarieven.
Daar krijg ik op slag huiduitslag van.
Hebbie dat ook nog!


| Anneke | 05-10-2005 |



zeg ook 's wat



ja, kwaaltjes. daar zou ook gewoon een flinke pil voor moeten zijn. zodat je niet voor niets naar die huisarts gaat…

ik heb morgen ook een afspraak, gewoon om mijn algeheel uitgeputte gevoel van de afgelopen drie weken te bespreken. ik ben benieuwd…

Reactie van: MirjaM



Sterkte ermee in ieder geval! Hoop dat iets definieerbaars gaat worden wat vervolgens met één supergoedkoop pilletje weer te genezen is!

Reactie van: Irene



Mmm, lappenmand? Heeft ie niet gezegd dat je wél naar de kleiclub moet gaan? (*grinnik*) Wat altijd helpt is een paar daagjes zelfverwennerij, met potten thee, kruidnootjes en verder even niets moeten!

Reactie van: Moniekie



Hypochondrie? Heb ik ook weleens. Kan je heel ziek van worden. Echt hoor! Is geen grapje en ook niet cynisch bedoeld.

Reactie van: Esther



En af en toe heel warm??? Oei, dan liever een goeie kwaal, niet?

Reactie van: petra



Esther, ik denk niet dat dat het is hoor, misschien moet ik wat explicieter zijn.
Toen ik een paar jaar geleden allerlei vreemde klachten had en er maar niets gevonden werd vroeg ik me wel steeds af of ik het me inbeeldde. En dan inclusief rare verschijnselen. Zoals extreem beven. Bijna flauwvallen. Voortdurend honger hebben. Emotioneel uit evenwicht zijn. Zweten. Enz enz.
Maar bij de vierde test bleek ik toch duidelijk een veel te snel werkende schildklier te hebben. Toen was ik al wel een dik half jaar verder.
Niemand kon verklaren waarom het zo lang geduurd had voor het aantoonbaar mis was.
Toen ik behandeld werd hielden de klachten ook op.
Maar voor het zover was heb ik heel wat tussen de oren verhalen moeten slikken.

Nu heb ik het vermoeden dat er iets mis is maar niet iets heel ernstigs. Het gaat gepaard met afvallen, hoofdpijn en allergische reacties. Maar tot nu toe geen aantoonbare afwijkingen.
Dat bedoel ik.

Misschien heb ik inderdaad stress verschijnselen. Er is reden genoeg om dat te denken. Misschien zijn het ook mijn hormonen. Ik heb er de leeftijd voor. Of andere vage maar betrekkelijk onschuldige klachtjes. Daar heb ik zo langzamerhand ook de leeftijd voor.
Maar misschien is het ook iets waar nog geen test voor is. Zoals bijvoorbeeld ME niet of nauwelijks aan te tonen valt.

Ik ben dus niet bang voor hartafwijkingen of hersenbloedingen of kanker. Hoewel daar natuurlijk altijd een sluimerende angst voor bestaat, maar zeker niet overheersend en eigenlijk niet in combinatie met de klachten die ik heb.

Reactie van: zeekomkommer



Pfoe. Wat een lang antwoord hè :-)

Reactie van: zeekomkommer



Bij mij vonden ze een aandoening van de schildklier terwijl ze daar geeneens naar zochten ... hoe apart, en ik heb er geen eens last van.

Reactie van: Naatje



OoOOooOo! ik voel met u mee…

Reactie van: Joli(e)



@Zeekomkommer: ik ben dol op lange antwoorden.
Gezien je ervaring snap ik heel goed dat je je zorgen maakt dat je nu weer met iets rondloopt wat maar niet gediagnosticeerd wordt.
Het is altijd fijn als iets een Naam heeft en Behandelbaar is maar vaker blijven de klachten los van elkaar bestaan, en hebben ze geen verband. Maar misschien heb je last van overgaande hormonen, stress, of is er wel een verband. Lastig, lastig! Sprak de verpleegkundige.
In elk geval zeggen je klachten je iets over je welzijn/nietzijn, en spreekt je gevoel vervolgens tot je, dat je er iets mee moet. Herkenbaar op alle fronten; een lichaam hebben is me wat!
Sterkte in elk geval!

Reactie van: Esther



Droom ik laatst dat mijn weblog met snoertjes aan elkaar in de tuin ligt, de comments op papier in de populier en de nieuwe post uploaden doen we via het stoppenkastje in de schuur… Moet niet gekker worden.

Sterkte met de mindere nachten! Nachtmerries klop ik nu maar even af, ze kunnen je behoorlijk opbreken.

Reactie van: herman



@ Herman

Haha, best wel een mooi beeld eigenlijk.

(Is het trouwens nachtmerries zonder zo’n kommaatje ertussen? Hoe kom ik daar dan bij?)

Reactie van: zeekomkommer



Ik vond jouw blog harstikke leuk, hoor!!! Ik heb ook problemen gehad met schildklier…en ik heb heel veel last van!!!

Reactie van: Jo



Voor Esther heb ik nog wel een toepasselijk stukje:
http://verbaljam.nl/?itemid=1365
Daar heb ik uit het hele land al menig mailtje over gehad. ;-)

Reactie van: Verbal Jam



Als het de overgang is, dan is dat met een simpel bloedtestje aan te tonen. Dan weet je dat en dat scheelt.

Reactie van: Ricky



Commenting is not available in this weblog entry.