1969 met door mijn moeder gemaakte gele overgooier (zo heetten die dingen toch?) 1965 op vankantie in Koningswinter blij met de feestelijke strooien hoed :-) 1967 vrijdagavond net uit bad en dan mocht je nog even op blijven voor chips en limonade (prik!) 1961 in de keuken bovenop het gasfornuis 1973  tussen theedoek en servet, zeiden ze dan, o dat haatte ik!
EN OOK
Kunst
8 weekly - cultuurhaard
Suds and Soda - notes on art
Trashlog - een opraper!
Artbbq - kunst op het net
Maanzicht - club van drie
Kunstbeeld - tijdschrift
Artnet - artdatabase
Meer - veel meer!
Onderwerpen
Post
.(JavaScript must be enabled to view this email address)



De Nachtegaal is ook niet meer wat het was.

Tegenover ons zat een echtpaar met een zwart hondje. Maar niet zo’n aardig klein ding, nee zo’n lelijkerd met platgeslagen smoel. En die hond had het warm. Hij hijgde zo hard dat je het aan ons tafeltje kon horen. En hij hijgde niet normaal met zijn tong uit zijn bek hangend, maar met zijn tong recht uit zijn bek stekend. Het was meer een soort likken dattie deed. Het was bepaald vies om te zien. Zo erg dat het N. een obscene opmerking ontlokte. Nou, en dat doetie anders nooit hoor. N. Die maakt nooit obscene opmerkingen dus ik was verbijsterd.

En er was nog een stel dames. Oma, moeder en baby. Die zaten aanvankelijk onschuldig in een hoekje. Totdat de pannekoeken kwamen, en de stroop en de suiker. En de wespen. Hadden ze niet in de gaten dat die op de stroop afkwamen. Nee hoor, ze dachten dat ze op een verkeerde plek zaten. En verhuisden dus met pannekoeken en al naar een ander tafeltje. Wespen mee natuurlijk. En om de drie tellen ging oma staan en rondlopen. Je werd er nerveus van. Het ontbrak er nog maar aan of ze slaakte er ook nog kleine gilletjes bij.

Goed, dan negeer je die mensen tegenover je, en die links van je. Je richt je blik op rechts. Dat kan ook. Nou daar zat dus een man met een heel erg irritante stem. Tjonge jonge wat een stem. En hard ook nog. En natuurlijk was het zo’n zeikerd die heel de tijd het hoogste woord voert. Man man, wat een ellende toch. En zelfs al keek je de andere kant op, dan hoorde je hem nog natuurlijk.

Dat alles zou toeval kunnen zijn. Gewoon een samenloop van omstandigheden. Kan gebeuren dat er op een terras meer dan het statistisch te verwachten aantal malloten zit. Ware het niet dat de cappucino gewoon koffie was, de koekjes oudbakken en de vlaai nog uit de tijd van de vorige eigenaar stamde. Dat trekt bepaalde mensen denk ik. Hoe dan ook, wij hebben er weer een zaak bij op onze zwarte lijst. Het wordt straks nog lastig om wat te nuttigen hier ten stede.


| Anneke | 31-07-2004 |



zeg ook 's wat



Honden in restaurants? ‘Het zou verboden moeten zijn!’

Reactie van: Chantal



Ik mijd terrasjes en alle andere plaatsen waar je dicht op elkaars lip moet zitten met vreemde mensen.
En niet voor niets, als ik dit zo lees.

Reactie van: Ricky



Wat goed dat jullie een zwarte lijst hebben. Doet mij denken aan het kralingse Bos de big of de nachtegaal als ik het zo lees, maar ga zo kijken. Zelf wel altijd tevreden over die pannenkoekhuizen.

Maar dat hondje had gewoon een vrselijke dorst en die bazin van dat hondje had een bakkie water moeten vragen. Ik vind het echt niet kunnen. Zij wel drinken en eten en die hond niet. Het mocht wat.

Reactie van: Pollie



Nou ja mijn bril zeker niet op! De nachtengaal dus toch. Kun je nagaan heb heel je stukje gelezen en dan niet het kopje beovenaan.

Reactie van: Pollie



Als je geld over hebt kan ik je (en iedereen) restaurant Indonesia aanraden. Tafels staan wijd uit elkaar en zijn groot. Beschaafde bediening en lekker eten. Voor dat alles moet je wel dokken, maar je denkt er nog maanden met plezier aan terug.

Reactie van: duizendstra



Heb jij weer… Binnenkort maak ik een lijst van prettige plekken om te eten, helaas dan wel weer voornamelijk in Amsterdam.

Reactie van: artgrrl



@artgrrl
Vol verwachting klopt mijn hart…

Reactie van: Berta



honden zijn lau

Reactie van: barth0L0



Commenting is not available in this weblog entry.