<< film | TERUG | even wat leuks >>

Verslaap ik me ook ‘s….

Naast de voordeur hing een bord: onbewoonbaar verklaarde woning. Voor het raam hingen dekens, en nog kwam er wind doorheen. Ik woonde zo’n beetje op het bed. Op een tafeltje stond een kleine televisie. Met google kon je daar programma’s op zoeken. Verder was er niet veel in het huis. Kale houten vloeren, vuile wanden en ongetwijfeld ook een klein goor keukentje.
Ergens halverwege begon ik naar de wekker te verlangen. Dan droomde ik weer verder, dat ik mijn zoon kwijt was. Dat hij weer terug was. Het duurde en duurde. De wekker ging maar niet af. Ineens schrok ik wakker. Uren te laat. En ik ben nog nooit zo moe opgestaan.

| Anneke | 06-04-2004 |

zeg ook 's wat

Pfoe.
Je huis schijnt voor jezelf te staan, volgens droomverklaarders. Beetje leeg gevoel misschien?

Reactie van: zeppo

Haha, gelukkig geloof ik niet in zulke dingen. (Al kan ik niet ontkennen dat het spreekwoordelijke leien dakje de laatste maanden ver te zoeken is hier in huize zeekomkommer)

Reactie van: Zeekomkommer

Nee, ik geloof ook niet in symbooldromen. ‘T gekke is wel dat ik, toen ik eens een beetje de weg kwijt was, ook maanden heb gedroomd van de weg kwijt zijn.

In ieder geval sterkte bij het leitjes op het dak krijgen!

Reactie van: zeppo

Sex-appeal is the keynote of our whole civilisation. by online roulette

Reactie van: free casino games

Commenting is not available in this weblog entry.